Twisspraak

Long Vowels and Diphthongs

	Standard	Dialect A	Dialect B	Dialect C	Dialect D	Dialect E
<aa>	aː	ɑː	aː	aː	aː	ɑː
<ee>	eː	eɪ	eː	eː	eː	eː
<ei>	aɪ	aɪ	æɪ	aɪ	ɛi	ɛː
<ie>	iː	iː	iː	iː	iː	yː
<oo>	oː	oʊ	oː	oː	oː	øː
<ou>	aʊ	aʊ	ʉː	aʊ	œʏ	ʉː
<uo>	uː	uː	ʊə	uː	uː	uː

De ni Kleiden av de Keiser

Befor mucke yaaren, livte ein keiser, welk denkte so muck av ni kleiden, at hie outgav all sein peni for to werre reght shoone. Hi kumerde selv nit om seine soldaaten, kumerde selv nit om teater or om tu ga in de wald, outer allein for tu forstelle seine ni kleiden. Hi hadde ein kleidingstuck for ever uor av de dag, en as man sag av ein kung, "Hi ar in de raad", so sagde man hier allteid: "Hi ar in de kleidroum!".

In de groote stad, wer hi boude, war de leiv muck lucki. Ever dag, kam mucke fremde menshen dar. ein dag, kam twee bedriegeren. Dee outgav selv for tu werre weveren en sagde at dee konde weve de feinste stov, welk man kon denke. De farven en de munster war nit allein unvonli shoone, do de kleiden, welk war naade av de stov, hadde de wonderbare eigenshap at dee war unsightbar for ever mensh, welk dougde for sein ambd or ook war untolaatli dum.

"Dat shollde werre ein feine kleid", denkte de keiser; "if ick shollde drage dem, konde ick outfinde, wilke manen in mein reik nit doug for de ambd, welk dee hav; ick konde undersheide de kluoken av de dumen!"