Twisspraak

Long Vowels and Diphthongs

non-final	final	Standard	Accents
			Omberland	Sloum	Beikland	Meivelland	Spuovreik
<aa>	<a>	aː	ɑː	aː	aː	aː	ɑː
<ee>	<ee>	eː	eɪ	eː	eː	eː	eː
<ei>	<ei>	aɪ	aɪ	æɪ	aɪ	ɛi	ɛː
<ie>	<ie>, <y>	iː	iː	iː	iː, yː	iː	iː, yː
<oo>	<o>	oː	oʊ	oː	oː, øː	oː	øː
<ou>	<ou>	aʊ	aʊ	ʉː	aʊ	œʏ	ʉː
<uo>	<u>	uː	uː	ʊə	uː	uː	uː

De ny Kleeden av de Keiser

Befor mucke yaaren, livde een keiser, welk denkte so muck av ny kleeden, at hie outgav all sein pennien for tu werre reght shoone. Hie kummerde selv nit om sein soldaaten, kummerde selv nit om teater or om tu ga in de wald, outer alleen for tu forstelle sein ny kleeden. Hie hadde een kleedingstuck for ever uor av de dag, en as man sag av een kung, "Hie ar in de raad", so sagde man hier allteid: "Hie ar in de kleedroum!".

In de groote stad, wer hie boude, war de leiv muck lucky. Ever dag, kam mucke fremde menshen dar. Een dag, kam twee bedriegeren. Dee outgav selv for tu werre weveren en sagde at dee konde weve de feinste stoff, welk man kon denke. De farven en de munster war nit alleen unvonly shoone, dogh de kleeden, welk war naade av de stoff, hadde de wonderbare eegenshap at dee war unsightbare for ever mensh, welk dougde nit for sein ambd or ook war untuolaatly dum.

"Dat shollde werre een feine kleed", denkte de keiser; "if ick shollde drage dem, konde ick outfinde, welke mannen in mein reik doug nit for de ambd, welk dee hav; ick konde undersheide de kluoken av de dummen!"